Kepekaan/Sensitiviti kontras ialah ukuran keupayaan untuk membezakan antara kecerahan tahap yang berbeza dalam imej statik. Kepekaan kontras adalah berbeza-beza antara gambar, mencapai maksimum pada kira-kira 20 tahun, dan pada frekuensi sudut kira-kira 2-5 kitaran setiap darjah. Selain itu, ia boleh merosot mengikut usia dan juga disebabkan oleh faktor lain seperti katarak dan retinopati diabetik.[5]

Kepekaan kontras dan ketajaman penglihatan

Ketajaman penglihatan adalah parameter yang sering digunakan untuk menilai penglihatan seseorang secara keseluruhan. Walau bagaimanapun, kepekaan kontras yang berkurangan boleh menyebabkan penurunan fungsi visual, walaupun dengan ketajaman penglihatan normal.[6] Sebagai contoh, sesetengah individu yang menghidap glaukoma mungkin mencapai penglihatan 20/20 (darjah penglihatan ideal) dalam peperiksaan ketajaman, namun memiliki masalah dalam aktiviti kehidupan seharianan seperti memandu pada waktu malam.

Seperti yang dinyatakan di atas, kepekaan kontras menerangkan keupayaan sistem visual untuk membezakan komponen terang dan malap bagi imej statik. Ketajaman penglihatan boleh ditakrifkan sebagai sudut yang mana seseorang boleh melihat dua titik sebagai titik berasingan kerana imej ditunjukkan dengan kontras 100% dan ditayangkan ke retina fovea.[7] Oleh itu, apabila pakar optometri atau oftalmologi menilai ketajaman penglihatan pesakit dengan carta Snellen atau beberapa carta ketajaman lain, imej sasaran dipaparkan pada kontras yang tinggi, cth, huruf hitam yang mengecil pada latar belakang putih. Peperiksaan kepekaan kontras berikutnya mungkin menunjukkan kesukaran dengan kontras yang berkurangan (menggunakan, cth., carta Pelli-Robson, yang terdiri daripada huruf kelabu bersaiz seragam tetapi semakin pucat pada latar belakang putih).

Untuk menilai sensitiviti kontras pesakit, salah satu daripada beberapa peperiksaan diagnostik boleh digunakan. Kebanyakan carta di pejabat pakar oftalmologi atau optometri akan menunjukkan imej kontras dan frekuensi sudut yang berbeza-beza. Bar selari dengan lebar dan kontras yang berbeza-beza, dikenali sebagai parutan gelombang sinus, dilihat secara berurutan oleh pesakit. Lebar bar dan jaraknya dipisahkan mewakili kekerapan sudut, diukur dalam kitaran setiap darjah.

Kajian telah menunjukkan bahawa kekerapan sudut peringkat sederhana, iaitu kira-kira 5-7 kitaran setiap darjah, dapat dikesan secara optimum oleh kebanyakan individu, berbanding dengan frekuensi sudut peringkat rendah atau tinggi.[8] Ambang kontras boleh ditakrifkan sebagai kontras minimum yang boleh diselesaikan oleh pesakit. Kepekaan kontras adalah sama dengan 1/ambang kontras.